Adventsmeditatie 22 december

Beste mensen,
In deze tijd moet ik steeds vaker denken aan ons kinderlied:

1. Wij gaan voor even uit elkaar
en delen nu het licht.
Dat licht vertelt ons iets van God.
Op Hem zijn wij gericht.

3. Straks zoeken wij elkaar weer op
en elk heeft zijn verhaal.
het licht verbindt ons met elkaar:
het is voor allemaal.

In de afgelopen tijd heb ik weleens ook verdrietig teruggedacht aan dit lied, wat immers zo vaak klonk als de kinderen in de kerk naar hun eigen dienst gingen. De afgelopen tijd kwam het eigenlijk maar zelden voor dat er kinderen in een dienst waren door alle Corona perikelen. De kindernevendienst was daarom, helaas, al een tijdje gestopt. Maar de laatste tijd als ik dit lied in mijn hoofd krijg, dan roept dit lied een nieuw gevoel op. Het is een warm gevoel van saamhorigheid en een soort troostrijke verwachting. Als ik het lied lees, dan hoor ik nuu wat we elkaar toewensen. Dat we elkaar straks weer zien, elkaar opzoekend met ons eigen verhaal. Ons verhaal verbonden met Gods verhaal. En dat wij tot die tijd delen in het licht, wat ons verbindt, dichtbij en ver weg, groot of nog heel klein.
In gedachten bij jullie allemaal, Anita van der Heide